پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
۰
سه شنبه ۲۱ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۱۳

چفیه های بنجل چینی در بازار ایران! + عکس

علی کوهکن فعال اقتصاد مقاومتی و ساکن استان یزد است. او سابقه ای 20 ساله در عرصه نساجی و تولید چفیه دارد و برای 8 نفر هم اشتغالزایی کرده است.
چفیه های بنجل چینی در بازار ایران! + عکس
توليد ايرانی: صنعت نساجی به عنوان یک صنعت اصیل و سنتی سابقه ای بس طولانی در استان یزد دارد. این صنعت در این منطقه علاوه بر تاریخچه طولانی، ‌پیشرفت و ترقی شایان توجهی را از سرگذرانده و میزان رشد و توسعه آن چشمگیر بوده است. علی کوهکن فعال اقتصاد مقاومتی و ساکن استان یزد است. او سابقه ای 20 ساله در عرصه نساجی و تولید چفیه دارد و برای 8 نفر هم اشتغالزایی کرده است. چفیه محصول اصلی کارگاه تولیدی آقای کوهکن است که البته با چالش های عمده ای هم روبه رو است. پس از مُهر و تسبیح، حالا نوبت چفیه رسیده است که چینی های زرنگ و فرصت طلب بازارش را به قبضه خود درآورند.
 
چین به عنوان بزرگ ترین قطب تجارت جهان شناخته می شود و واردات کالا از چین به ایران در طی چند دهه گذشته بسیار افزایش یافته است. کشور چین با استفاده از نیروی کار ارزان توانسته انواع و اقسام کالاهای مختلف را با قیمت تمام شده پایین به بازار عرضه کند و در تمام دنیا نظر اکثر شرکت های بازرگانی واردات کالا را به سمت خود جلب کرده است. در حال حاضر حدود 80 درصد پارچه‌های وارداتی در بازار تهران چینی است. 
 
او درباره نحوه ورودش به عرصه نساجی، می گوید: «قبل از شروع کار نساجی، لوازم اتومبیل می فروختم. اما با توجه به علاقه ای که به کار تولید و نساجی داشتم، شغلم را تغییر دادم. شروع کارم به صورت دستی و خانگی بود. پس از مدتی یک دستگاه قدیمی بافندگی خریدم و به کارم سرعت بیشتری دادم تا اینکه با گذر زمان و پیشرفت کار باید یک کارگاه کوچک تاسیس می کردم. از تولیدات ساده و ارزانتر شروع کردم. کم کم کارم پیشرفت کرد. تعداد کارگرها را افزایش دادم و کارگاهی بزرگتر را اجاره کردم. در حال حاضر هم 8 جوان در این کارگاه مشغول به کار هستند.»
 
اشتغالزایی برای 50بانوی خانه‌دار
 این فعال اقتصاد مقاومتی می افزاید: «دستگاه ها را با نخی که از کارخانه ها می خریم، مجهز می کنیم. چله آماده شده را در دستگاه قرار می دهیم و سپس دستگاه بافتن را آغاز می کند. محصول اصلی تولیدی ما چفیه است اما در کنار آن، پارچه پیراهنی هم تولید می کنیم. تولید چفیه کار بسیار سختی است اما با وجود ناملایمات بازار باز هم به تولید آن اصرار داریم. محصولاتمان را هم به بازار تهران و برخی از شهرستانهای نزدیک ارسال می کنیم.»
 
علی کوهکن در کنار اشتغالزایی برای 8 نفر در کارگاه، 50 زن سرپسرت خانوار را هم مشغول به کار کرده است. او در این باره اظهار می کند: «در روز 3 هزار عدد چفیه تولید می کنیم. بعد از تولید، چفیه ها را به 50 خانم خانه دار که برای بسته بندی و ظریف کاری تحویل می دهیم. روی برخی از چفیه ها نقش خاصی دوخته می شود و این وظیفه بر عهده خانم های دوزنده است. از اشتغالزایی برای بانوان خانه دار بسیار خرسندم و مطمئنم رضایت خداوند را نیز در پی دارد. بیشتر این بانوان خانم های خودسرپرست هستند. تولیدکنندگان دیگر نیز باید بخشی از کار تولیدی خود را به خانم های خانه دار خودسرپسرت واگذار کنند تا هم چرخ تولید بچرخد و هم کار خیری صورت بگیرد. همسرم نیز در تولید چفیه کمک می کند. او مدیریت بانوانی را که در منزل فعالیت می کنند، برعهده دارد. به هر خانم در ماه 500 تا 600 هزارتومان حقوق می دهیم.»
 
با واردات پارچه به ایران، جوانان چینی مشغول به کار شدند
او با بیان اینکه کار تولید به دلیل زیاد بودن ناملایمات و موانع نیازمند صبر ایوب است، خاطرنشان می کند: «چینی ها بازار چفیه را هم قبضه کرده اند! تولیدات چینی، بی کیفیت و در نتیجه ارزان تر از تولیدات کارخانه های ایرانی است اما کیفیت دیگر برای خریداران مهم نیست و با قیمتهای موجود، کارخانه های نساجی ایرانی توان رقابت با محصولات چینی را ندارد. تا چندین سال قبل بازار چفیه خوب بود اما با واردات چفیه چینی و هندی کسب و کار تولیدکنندگان ایرانی چفیه از رونق افتاد. حتی کارخانه فعال تولید چفیه در کرانه باختری رود اردن هم به دلیل اشباع بازار توسط تولیدات ارزان و بنجل چینی، در حال ورشکستگی است. در حال حاضر چفیه ها را با بازاریابی به شرکت ها و ارگان ها می فروشیم. ما چفیه ها را با قیمت 600 تا 2 هزار تومان در بازار می فروشیم.» 
 
این فعال اقتصاد مقاومتی، با بیان اینکه واردات پارچه چینی موجب ورشکستگی کارخانجات پارچه بافی داخلی شده، تصریح می کند: «بسیاری از کارخانه های تولید پارچه تعطیل و ورشکسته شده اند. متاسفانه دولت برنامه ای برای مقابله با واردات کالاهای چینی ندارد. باید ترتیبی اتخاذ شود تا جلوی واردات گرفته شود. در حال حاضر ما روزی 300 متر پارچه تولید می کنیم در صورتی که ظرفیتمان برای تولید 10 برابر این رقم است اما وقتی بازار را کالاها و پارچه های چینی قرق کرده اند دیگر انگیزه ای برای تولیدکننده ایرانی باقی نمی ماند.»
کد مطلب: 828
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *